Başlamış Köyü

NELERİMİZİ KAYBETTİK Değerli kardeşlerim,öncelikle sağlıklı günler diliyorum.Malum, salgın hastalık illeti dolayısı ile evlerimize hapsolduğumuz şu günlerde, bol bol düşünme,iç muhasebe yapma ve belkide genel bir öz eleştiri yapma fırsatıda yakalamış olduk.Rabbim bu musibeti, islam ümmeti ve hatta tüm insanlığın üzerinden en kısa zamanda kaldırsın inşallah. Ben de bu arada düşünmeye,ve düşündüklerime cevap bulmaya çalışıyorum tabi.Evet düşünüyorum da nelerimizi kaybettik acaba?İsterseniz ben kendi adıma düşündüklerimin bir kısmını sizlerle paylaşayım.Bakalım neleri kaybetmişiz.Evet değerli dostlar, öncelikle İhsanı kaybettik.Nedir ihsan? İhsan,bütün işlerimizi,amellerimizi, Rabbimiz görüyormuşcasına yapmaktır.Ülfet ve muhabbeti kaybettik.Muhabbetimiz artık birbirimize değil,bağımlı hale getirildiğimiz sanal aleme.Nezaketimizi kaybettik.Her şeyi, herkesi kırar döker olduk.Biribirimize olan güvenimizi kaybettik. Ne eşler birbirine,ne çocuklar anne ve babalarına,ne patron işçisine,ne hoca cematına,ne devlet vatandaşına,ne vatandaş devletine,ne hasta doktoruna vs.güvenmiyor artık.Şükrü ve belkide en büyük zenginlik olan kanaati kaybettik.Öyle bir israf denizine daldık ki boğuluyoruz dostlar,boğuluyoruz.Dünyaya karşı muhabbetimiz öylesine arttı ki artık asla elimizdekilerle yetinmiyoruz.Daha çok olsun ve hepsi benim olsun der olduk.Sözümüzü kaybettik dolayısı ile el eminlik sıfatımızı kaybetmiş olduk.Mevveddeti kaybettik.Artık dostluklarımız Allah rızası için değil,menfaata dayalı hale geldi.Sevgi dilimizi kaybettik. Evet dostlar sevgi dilimizi,insanları sevgi dilimizle kuşatamıyoruz artık.Bir kardeşimizin bir kusuru varsa ona elimizi uzatacağımıza,insafsızca dilimizi uzatıyoruz.Paylaşmayı unuttuk.Birlikte yaşadığımız dünyada, her gün açlıktan ölen binlerce kardeşimizi görmezden gelip,yakınımızdaki bir kardeşimizle ekmeğimizi paylaşmak yerine,sosyal medyada serpme kahvaltı resimleri paylaştık.İsar yani diğergamlığımızı kaybettik.Gerçek ihtiyaç sahibi bir kardeşimizi kendi nefsimize tercih etmedik.Dahası ve en acısı Allaha olan güvenimizi kaybettik.Belkide farkında olmadan ve günde beş vakit namazımızda kırk defa okuduğumuz fatihayı bir yana bırakıp,güç ve kudret elinde olan,kainatın tek hakimi Allah'a güvenmek yerine,sahte ilahlara güvenmeye başladık.Yardımı yüce yaratıcıdan değilde,kendileride Allah'a muhtaç olan fanilerden istemeye başladık.Aslında bu listeyi uzatabiliriz. Fakat her ne kadar acı da olsa dostane söylenmiş bu kadar sözün,yeterli olacağını düşünüyorum.İşte tam da bu günlerde, bizim de kaybettiklerimizin içerisinde bunlar var mı ya da ne kadarı var?Bunları başkasına itiraf edemiyorsak bile, bir aynanın karşısına geçip,kendi kendimize itiraf edelim ve eğer bizimde kaybettiklerimiz varsa,hiç vakit kaybetmeden aramaya başlayalım.Ama kaybettiklerimizi,kaybettiğimiz yerde aramaya dikkat edelim.Namazını kılamadığımız Cumanız mubarek olsun.Kalın sağlıcakla... Hamdi Geçer Başlamış 10.04.2020 Cuma

Hamdi Geçer

2020-04-10 12:13:36