Başlamış Köyü

Dostluk, arkadaşlık içerisine bulunduğumuz toplumlarda çok önemlidir. Herkesle arkadaş olunur, ama kendimiz gibi hissettiğimiz her şeyiyle güvendiğimiz insanlar dostumuzudur.Dostluklar kolay edinilmiyor. Dostlarımız başımız sıkıştığında yanımızda olanlardır,sevincimizde ,düştüğümüzde yanımızda olanlara dost deriz.Çıkar kavgalarının çoğaldığı,bencilliğin arttığı günümüzde dostluklar halkasını büyütelim. İmkanlarımız el verdiğince sık sık dost ziyaretleri, arkadaş ziyaretleri, hasta ziyaretleri ve kabir ziyaretleri yapalım,hiç olmuyorsa telefonla görüşelim. Dostlarımıza biz dost olalım. Hallerini hatırını önce biz soralım, çünkü dostlar çoğu kez dostuna sıkıntı vermemek adına susarlar. O bize gelmeden biz ona gidelim. Peygamber efendimizin buyurduğu gibi "Veren el, alan elden üstündür" Önce sevgiyi, şefkati, selamı veren biz olalım. Elini uzatan önce biz olalım. Dostlarımız kalk gidelim dediğinde nereye demeyendir. Çünkü bilir ki dostu onu kötüye ve kötülüklere götürmez. Artık öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, eşimize dostumuza, konu komşumuza bırakın yardım etmeyi acaba selam verirsem benden bir şey mi ister düşüncesi hakim olmaya başlamıştır.Bilhassa büyük şehirlerde apartman ve sitelerde yaşayan insanlarımız, kapı karşısındaki komşusunu tanımamaktadır,karşılaştıklarında birbirlerine selam vermemekte,hal hatır sormamaktadırlar.Peygamber efendimizin”,komşusu açken tok yatan bizden değildir.Atalarımızın komşu komşunun külüne muhtaçtır”, sözünü unutmayalım. Arkadaşlarım, şu an itibariyle en yakınımızdaki arkadaşımıza, dostumuza, kardeşimize,komşumuza yanımızda kim varsa ona güler yüz gösterip halini hatırını soralım, derdini paylaşalım. Bu gün toplumda ölümlerin çoğunluğu strese bağlı kalp krizi ve intiharlarla gerçekleşmektedir. Allahın takdirine, ecele inancımız sonsuz. Yalnız birçok etkenin yanında insanlar dertlerini ve sorunlarını paylaşacak, içini dökecek insanlar bulamadığı için strese girip hiçte hoş olmayan olaylara sebep olmaktadır. Boşuna dememişler "Sıkıntılar ve dertlerimiz dostlarımızla paylaşıldıkça azalır, sevinç ve mutluluklarımız paylaşıldıkça çoğalır."Bizler köy dışında yaşadığımızdan köyümüze ve köylülerimize,köydeki arkadaşlarımıza daha bir özlem duyuyoruz diye düşünüyorum. Özetle dostlarımızı kaybetmeden değerini bilelim.Dostluğa özlemimizi bitirerek, kaynaşmayı, vefayı, paylaşmayı, selamlaşmayı topluma yayalım, bunun öncülüğünü de bizler yapmalıyız, farklı olalım, inanın bir gün farkımıza varıldığın göreceğiz.Saygılarımla